Historia Instytutu Psychologii

Minęło pięćdziesięciolecie działalności psychologów w Uniwersytecie Wrocławskim. Instytut Psychologii po opanowaniu trudnych obowiązków dydaktycznych – związanych z uruchomieniem studiów psychologicznych, przy dużych brakach kadrowych – rozwija się i kontynuuje działalność naukową. Wielu uczonych z naszego Instytutu, swoją pracą naukową, wpisało się w dorobek polskiej psychologii, a w niektórych obszarach zaczęło nawet wytyczać nowe perspektywy: twórcze rozwijanie koncepcji poznawczych w dziedzinie badań nad osobowością, umysłem, procesami i stosunkami społecznymi, rozbudowywanie problematyki i nowych teorii umożliwiających poznawanie człowieka w jego rozwoju, realizacja zadań zawodowych czy rozwiązywanie problemów życiowych.

W 1991 r. funkcję Dyrektora Instytutu Psychologii przejmuje od prof. M. Porębskiej, która pełniła tę funkcję z przerwami przez 10 lat - doc. dr hab. M. Dąbek – uczeń prof. M. Kulczyckiego, pierwszego Dyrektora Instytutu. Następuje zmiana pokoleniowa. Kończy się aktywność zawodowa tych osób, które tworzyły fundament wrocławskiej psychologii i czyniły starania o jej przetrwanie. Odchodzi starsze pokolenie: prof. M. Porębska na emeryturę w 1993 r., prof. M. Kulczycki na emeryturę w 1994 r., a w 1995 r. na zawsze. Okres pięćdziesięciolecia zamyka odejście w 1998 r. na emeryturę prof. Z. Skornego.