| 1. | Nazwa przedmiotu w języku polskim oraz angielskim Psychologia emocji Psychology of emotions | ||
| 2. | Język wykładowy polski | ||
| 3. | Jednostka prowadząca przedmiot Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych, Instytut Psychologii, Zakład Psychologii Osobowości | ||
| 4. | Kod przedmiotu/modułu | ||
| 5. | Rodzaj przedmiotu obowiązkowy | ||
| 6. | Kierunek studiów Psychologia | ||
| 7. | Poziom studiów Jednolite studia magisterskie, tryb niestacjonarny | ||
| 8. | Rok studiów 2 | ||
| 9. | Semestr zimowy | ||
| 10. | Forma zajęć i liczba godzin Konwersatorium, 15 godzin Metody kształcenia dyskusja dydaktyczna praca w grupach praca z tekstem | ||
| 11. | Imiona, nazwiska, tytuły/stopnie naukowe osób prowadzących zajęcia dr Iwona Koczanowicz-Dehnel | ||
| 12. | Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych
dla przedmiotu Studenci innych kierunków niż psychologia będą mogli uczestniczyć w zajęciach po wcześniejszym uzyskaniu zgody Prowadzącego zajęcia i akceptacji Dyrekcji IPs UWr. Studenci innych kierunków niż psychologia będą mogli uczestniczyć w zajęciach po wcześniejszym uzyskaniu zgody Prowadzącego zajęcia i akceptacji Dyrekcji IPs UWr. | ||
| 13. | Cele przedmiotu C1 Dostarczenie wiedzy na temat specyfiki i istoty procesów emocjonalno – motywacyjnych i ich wpływu na percepcję i zachowanie. C2 Zapoznanie z koncepcjami wyjaśniającymi źródła, przebieg i konsekwencje zjawisk emocjonalnych oraz motywacyjnych C3 Rozwinięcie umiejętności w zakresie wykorzystania wiedzy na temat procesów emocjonalnych i motywacyjnych do wyjaśniania realnych zjawisk i problemów psychologicznych C4 Dostarczenie wiedzy na temat związków między procesami emocjonalnomotywacyjnymi a procesami poznawczymi | ||
| 14. | Treści programowe 1. Zajęcia organizacyjne - emocje: przedstawienie problematyki zajęć oraz zasad oceniania wynikających z ocen formułujących i oceny podsumowującej. Wstępne zarysowanie kontrowersji wokół problematyki emocji: warunki wystarczające oraz warunki konieczne przyjęte w definiowaniu emocji. Propozycja definicji emocji opartej na prototypach. 2. Czym jest emocja? Różnorodne perspektywy definiowania emocji: od klasycznych teorii emocji (Jamesa-Langego, Cannona ) do współczesnych teorii emocji (Frijda, Lazarus). Składniki procesu emocjonalnego: ocena poznawcza, wartościowanie kontekstowe, gotowość do działania, zmiana psychologiczna, ekspresja, działanie. Empiryczna weryfikacja teorii Jamesa-Langego, eksperymenty i dwuczynnikowa teoria emocji Schatera-Singera. Cechy charakterystyczne dla emocje podstawowych (Tomkins, Ekman, Friesen, Tooby i Cosmides). 3. Mechanizmy działania emocji w ujęciu funkcjonalnej teorii emocji N. Frijdy. Wzbudzanie emocji: prawo znaczenia sytuacyjnego, prawo zaangażowania, prawo bezpośrednio spostrzeganej rzeczywistości, prawo zmiany przyzwyczajenia i odczuwania porównawczego, prawo hedonistycznej asymetrii. Czas trwania emocji: prawo zachowania emocjonalnego momentu, modułowy charakter emocji oraz jej funkcje regulacyjne: prawo zważania na konsekwencje oraz prawo minimalnego obciążenia i maksymalnego zysku. Funkcja emocji pozytywnych w takich stanach psychicznych jak: szczęście i dobrostan psychiczny. Program psychologii pozytywnej, czyli w jaki sposób psychologia może wpierać ludzi w dobrym życiu( Seligman). 4. Charakterystyka emocji pochodnych. Emocje samoświadomościowe: duma, zażenowanie, wstyd, poczucie winy. Emocje poznawczo-społeczne: zawiść, zazdrość. Znaczenie tych emocji w relacjach interpersonalnych. Lęk jako subiektywne odczucie stanu zagrożenia. Rodzaje lęku i sposoby obniżania jego natężenia. Lęk jako podstawowy składnik fobii. 5. Różnorodność kategorii stanów afektywnych: emocje, nastroje, epizody emocjonalne, cechy temperamentalne, style afektywne, sentymenty. Kryteria podziału w obrębie stanów afektywnych w ujęciu Ekmana, Frijdy, Lazarusa, Davidsona, Watson-Clarka, Kagana pozwalające odróżnić emocje od nastroju i innych stanów afektywnych. Znaczenie takiego poddziału dla zrozumienia dynamiki przebiegu procesów emocjonalnych. Pojęcie stylu emocjonalnego i jego rodzajów w teorii R.J.Davidsona. 6. Ekspresje emocji: neurokulturowa teoria emocji Ekmana i Friesena, pojęcie reguł okazywania, społeczna teoria ekspresji emocjonalnej Fridlunda. Znaczenie uśmiechu w różnych kulturach: inhibitory, katalizatory i modyfikatory uśmiechu. Różnice w kulturach uśmiechu: japońskiej, indonezyjskiej , amerykańskiej. Diagnoza polskiej kultury uśmiechu. 7. Kolokwium zaliczeniowe | ||
| 15. | Zakładane efekty uczenia się | Symbole kierunkowych efektów uczenia się | |
| EK_W_01 Definiuje podstawowe pojęcia z zakresu psychologii emocji i motywacji oraz trafnie opisuje wpływ rocesów emocjonalno-motywacyjnych na percepcję i zachowanie EK_W_02 Zna i trafnie opisuje koncepcje emocji i motywacji o różnych rodowodach teoretycznych EK_W_03 Wielowymiarowo i wieloaspektowo analizuje zjawiska emocjonalno – motywacyjne w kontekście ich warunkowań | K_W03 K_W05 K_W08 | ||
| EK_U_01 Trafnie identyfikuje i potrafi właściwie opisać przebieg zjawisk i procesów emocjonalnych i motywacyjnych. EK_U_02 Potrafi analizować i interpretować zjawiska emocjonalne i motywacyjne z różnych perspektyw teoretycznych. EK_U_03 Potrafi praktycznie wykorzystać wiedzę na temat zjawisk emocjonalnych i motywacyjnych oraz ich związków z procesami poznawczymi do opisu i zrozumienia realnie występujących problemów psychologicznych. | K_U01 K_U02 K_U03 K_U04 | ||
| EK_K_01 Trafnie rozpoznaje podstawowe emocje i motywy kierujące ludźmi w typowych sytuacjach społecznych. EK_K_02 Potrafi w sposób zrozumiały przekazać wiedzę na temat przyczyn, przebiegu i skutków procesów emocjonalno – motywacyjnych u siebie i u innych ludzi. EK_K_03 Jest otwarty i wrażliwy na emocje innych ludzi oraz potrafi opisać ich możliwy wpływ na zachowanie z uwzględnieniem kontekstu społecznego i kulturowego. | K_K06 K_K07 | ||
| 16. | Zalecana literatura obowiązkowa
uzupełniająca
| ||
| 17. | Metody weryfikacji zakładanych efektów uczenia się wystąpienie ustne pisemny sprawdzian wiedzy lub kolokwium | ||
| 18. | Forma zaliczenia poszczególnych komponentów przedmiotu Konwersatorium: zaliczenie na ocenę | ||
| 19. | Obciążenie pracą studenta | ||
Forma aktywności studenta | Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności | ||
| Konwersatorium: 15 godzin | 15 godzin | ||
| Praca własna studenta np. Przygotowanie do zajęć: 10 godzin Czytanie literatury: 5 godzin Przygotowanie do kolokwium: 20 godzin | 35 godzin | ||
| Suma godzin | 50 godzin | ||
| Liczba punktów ECTS | 2 | ||
CP - cel przedmiotu